ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2024/1398 z dnia 14 marca 2024 r.
zapewnia kontynuację programu prac w zakresie systematycznego przeglądu wszystkich substancji czynnych stosowanych w produktach biobójczych, zainicjowanego zgodnie z art. 16 ust. 2 dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady.
Program prac ma zostać wdrożony do 31 grudnia 2024 r. Jednak jego realizacja jest znacznie opóźniona ze względu na zasoby państw członkowskich, pojawiające się problemy techniczne i opracowanie wytycznych oraz wprowadzenie nowych kryteriów naukowych stworzonych w celu określenia właściwości zaburzających funkcjonowanie układu hormonalnego.
Biorąc pod uwagę, że program prac nie zostanie wdrożony do dnia 31 grudnia 2024 r. Konieczne jest przedłużenie jego okresu obowiązywania do 2030 r., z czym zgadza się Komisja.
Jeśli jesteś dalszym użytkownikiem substancji wymienionej w wykazie substancji podlegających procedurze udzielania zezwoleń (załącznik XIV) i stosujesz ją na podstawie zezwolenia udzielonego dostawcy znajdującemu się na dalszym etapie łańcucha dostaw, musisz powiadomić ECHA o swoim zastosowaniu. Dodatkowo stosując substancję należy przestrzegać warunków zezwolenia, które Twój dostawca ma obowiązek przedstawić w karcie charakterystyki.
Aby sprawdzić, czy stosowanie substancji wymienionej w załączniku XIV jest dozwolone, należy wykonać następujące czynności:
Sprawdź kartę charakterystyki (SDS): Numer autoryzacji znajduje się w karcie charakterystyki otrzymanej od dostawcy.
Sprawdź etykietę: Numer zezwolenia jest również na etykiecie substancji lub mieszaniny. Jest on zgodny z formatem „REACH/x/x/x”.
Skontaktuj się z dostawcą: Jeśli nie możesz znaleźć numeru autoryzacji w żadnym z tych miejsc, skontaktuj się z dostawcą w celu uzyskania potwierdzenia.
Należy powiadomić ECHA w ciągu trzech miesięcy od pierwszej dostawy substancji. Obowiązek ten rozpoczyna się po opublikowaniu decyzji o udzieleniu zezwolenia w Dzienniku Urzędowym.
Należy przesłać następujące informacje:
Dane Twojej firmy
Numer autoryzacji
Informacje kontaktowe
Można również podać szczegółowe informacje na temat typowego rocznego tonażu i liczby pracowników stosujących daną substancję. Dodatkowo można załączyć krótki opis swojego zastosowania i wszelkich działań związanych z potencjalnymi substytucjami.
Jeżeli decyzja o udzieleniu zezwolenia wymaga podania określonych danych, takich jak informacje o narażeniu, należy dołączyć do zgłoszenia plik w terminie określonym w decyzji.
Tworzenie dokumentacji zgłoszeniowej w IUCLID
Należy sporządzić dokumentację IUCLID w celu zgłoszenia ECHA swojego zastosowania. Można to zrobić w aplikacji na komputerze lub skorzystać z programu IUCLID w ramach usług ECHA w chmurze. IUCLID 6 w naszych usługach w chmurze jest bezpłatny i zawsze posiada najnowsze aktualizację.
Przysyłanie zgłoszenia
Aby przesłać zgłoszenie potrzebne jest aktywne konto REACH-IT. Linki do systemu REACH-IT znajdują się po prawej stronie tej strony.
Zarejestruj się w systemie REACH-IT (pomiń ten krok, jeśli Twoje przedsiębiorstwo ma już konto). Zaloguj się do systemu REACH-IT. Z menu wybierz opcję „Prześlij dokumentację IUCLID” w sekcji „Powiadamianie dalszych użytkowników o dozwolonych zastosowaniach”. Postępuj zgodnie z instrukcjami kreatora zgłoszeń.
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2024/1328 z dnia 16 maja 2024 r
Pozycja 70 w załączniku XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 otrzymuje brzmienie:
Substancji nie wprowadza się do obrotu jako substancji w postaci własnej, jako składnika innych substancji lub w mieszaninach. Jeżeli ich stężenie jest równe lub większe niż 0,1% wagowo po dniu 6 czerwca 2026 r. (ust. 1).
Ponadto substancja nie może być stosowana jako rozpuszczalnik do czyszczenia na sucho tekstyliów, skóry i futer po 6 czerwca 2026 r. (ust. 2).
W drodze odstępstwa (między innymi):
W przypadku D4 i D5 w zmywalnych produktach kosmetycznych, jeżeli występuje w mieszaninach, stosuje się je po 31 stycznia 2020 r.
W odniesieniu do wszystkich produktów kosmetycznych innych niż wymienione powyżej ustęp 1 będzie miał zastosowanie po 6 czerwca 2027 r.
W odniesieniu do wyrobów medycznych i akcesoriów do wyrobów medycznych ust. 1 stosuje się po dniu 6 czerwca 2031 r.
W odniesieniu do produktów leczniczych i weterynaryjnych produktów leczniczych ustęp 1 stosuje się po dniu 6 czerwca 2031 r.
W przypadku D5 jako rozpuszczalnika w pralni chemicznej tekstyliów, skóry i futer ustępy 1 i 2 stosuje się po 6 czerwca 2034 r.
Parlament Europejski przyjął nowe środki mające na celu zwiększenie zrównoważonego charakteru opakowań i zmniejszenie ilości odpadów opakowaniowych w UE.
Przepisy, które zostały wstępnie uzgodnione z Radą, obejmują cele w zakresie redukcji opakowań (5% do 2030 r., 10% do 2035 r. i 15% do 2040 r.). I nakładają na kraje UE obowiązek zmniejszenia w szczególności ilości odpadów opakowaniowych z tworzyw sztucznych. Aby zmniejszyć liczbę niepotrzebnych opakowań. Maksymalny współczynnik pustej przestrzeni wynosi 50% dla opakowań grupowych, transportowych i e-commerce; Producenci i importerzy będą również musieli zadbać o to. Aby masa i objętość opakowań były zminimalizowane.
Od 1 stycznia 2030 r. zakazane zostaną niektóre rodzaje opakowań jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych. Należą do nich opakowania na nieprzetworzone świeże owoce i warzywa, opakowania na żywność i napoje napełniane i spożywane w kawiarniach i restauracjach, pojedyncze porcje (np. przyprawy, sosy, śmietanka, cukier). Miniaturowe opakowania na kosmetyki oraz bardzo lekkie plastikowe torby na zakupy (poniżej 15 mikronów).
Aby zapobiec negatywnym skutkom zdrowotnym, w tekście zawarto zakaz stosowania tzw. „wiecznych chemikaliów” (per- i polifluorowanych substancji alkilowych lub PFAS) powyżej określonych progów w opakowaniach przeznaczonych do kontaktu z żywnością.
Proponowane rozporządzenie określałoby przepisy dotyczące zrównoważonego rozwoju (np. w zakresie substancji potencjalnie niebezpiecznych, możliwości recyklingu oraz obowiązkowej zawartości materiałów pochodzących z recyklingu i minimalizacji opakowań); etykietowania, znakowania i informacji (np. w zakresie składu materiałowego opakowań); obowiązków podmiotów gospodarczych (np. zakazu stosowania niektórych formatów opakowań oraz określenia celów w zakresie ponownego użycia i napełniania); gospodarowania opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (np. celów w zakresie ograniczenia ilości odpadów opakowaniowych oraz systemów kaucji i zwrotu jednorazowych plastikowych butelek na napoje i metalowych pojemników na napoje); oraz zielonych zamówień publicznych.
Pojęcie niezbędnego zastosowania w prawodawstwie UE dotyczącym chemikaliów stanowi ramy mające na celu określenie, kiedy stosowanie niektórych substancji jest konieczne ze względu na potrzeby społeczne. Ma na celu zrównoważenie kwestii związanych ze zdrowiem, bezpieczeństwem i środowiskiem z wymaganiami społecznymi. Koncepcja ta obejmuje identyfikację zastosowań, które mają kluczowe znaczenie dla zdrowia, bezpieczeństwa lub funkcjonowania społeczeństwa. Przy jednoczesnej ocenie dostępności rozwiązań alternatywnych. Dzięki ustrukturyzowanym ocenom można odfiltrować zastosowania inne niż niezbędne, upraszczając procesy regulacyjne i promując przejście na bezpieczniejsze alternatywy. Wdrożenie tej koncepcji wymaga starannego rozważenia konkretnych kryteriów i procedur w ramach poszczególnych ram prawnych, aby zapewnić jej skuteczność i możliwość zastosowania w różnych sektorach.
1. Stosowanie najbardziej szkodliwej substancji jest konieczne dla zdrowia lub bezpieczeństwa w odniesieniu do co najmniej jednego z następujących elementów: – Rozwiązywanie problemów związanych z chorobami i porównywalnymi problemami zdrowotnymi; – Utrzymanie podstawowych warunków życia i zdrowia ludzi lub zwierząt; – Zarządzanie kryzysami zdrowotnymi i sytuacjami nadzwyczajnymi; – Zapewnienie bezpieczeństwa osobistego; – Zapewnienie bezpieczeństwa publicznego.
2. Stosowanie najbardziej szkodliwej substancji ma zasadnicze znaczenie dla funkcjonowania społeczeństwa w odniesieniu do co najmniej jednego z następujących elementów: – Zapewnianie zasobów lub usług, które muszą pozostać w służbie społeczeństwa, aby mogło funkcjonować; – Zapewnienie zasobów, takich jak infrastruktura i sprzęt, w celu zapewnienia społeczeństwu obronności i bezpieczeństwa w obliczu zagrożeń konwencjonalnych, niekonwencjonalnych i hybrydowych; – Zarządzanie ryzykiem społecznym i skutkami kryzysów naturalnych i klęsk żywiołowych; – Ochrona i odbudowa środowiska naturalnego; – Prowadzenie badań naukowych i prac rozwojowych; – Ochrona dziedzictwa kulturowego.
Komisja Europejska zwróciła się do ECHA o poszerzenie wykazu substancji podlegającym ograniczeniom REACH. Tak aby obejmował on co najmniej 12 związków chromu (VI).
Helsinki, 8 maja 2024 r. – ECHA otrzymała od Komisji zaktualizowane pełnomocnictwo do przygotowania wniosku w sprawie ewentualnego ograniczenia dotyczącego substancji zawierających chrom (VI). Niniejsza aktualizacja uzupełnia pierwotny wniosek z września 2023 r. W którym skoncentrowano się na dwóch pozycjach znajdujących się obecnie w wykazie substancji podlegających procedurze udzielania zezwoleń REACH. A mianowicie jest to tlenek chromu (VI) (pozycja 16) i kwas chromowy (VI) (pozycja 17).
Zaktualizowany wykaz obejmuje obecnie substancje chromu (VI) określone w pozycjach 16–22 i 28–31 wykazu substancji podlegających procedurze udzielania zezwoleń REACH. Ponadto ECHA została poproszona o uwzględnienie we wniosku w sprawie ograniczeń innych substancji chromu (VI) niewymienionych w wykazie substancji podlegających procedurze udzielania zezwoleń. W szczególności chromianu (VI) baru (numer EC 233-660-5). Substancje te mogą stanowić zagrożenie dla pracowników i społeczeństwa, jeżeli są stosowane jako substytuty chromu (VI) podlegające obowiązkowi uzyskania zezwolenia.
Biorąc pod uwagę szerszy zakres, ECHA przedłoży wniosek w sprawie ograniczeń do dnia 11 kwietnia 2025 r.
Komisja Europejska opublikowała sześć nowych aktów prawnych w ramach dyrektywy w sprawie wody pitnej. Wyznaczają one ramy minimalnych wymagań higienicznych dla materiałów i certyfikacji produktów mających kontakt z naszą wodą pitną.
Nowe ramy regulacyjne obejmują:
• Europejskie wykazy pozytywne substancji wyjściowych, składów i składników. Które są dopuszczone do stosowania w materiałach produkcyjnych mających kontakt z wodą pitną.
• Metodologie oceny ryzyka i wymogi informacyjne dotyczące przeglądu substancji wyjściowych, składów i składników. Które mogłyby zostać dodane do wykazów pozytywnych.
• Procedury administracyjne dotyczące aktualizacji wykazów pozytywnych.
Pod koniec 2025 r. podmioty gospodarcze i organy krajowe mogą zacząć powiadamiać ECHA o zamiarze zaproponowania zmian w europejskich wykazach pozytywnych. Od końca 2026 r. mogą zacząć składać do ECHA wnioski o dodanie nowych wpisów oraz o zmianę. Lub usunięcie istniejących wpisów z europejskich list pozytywnych.
Strategia w zakresie chemikaliów na rzecz zrównoważonego rozwoju w kierunku środowiska wolnego od toksyn (CSS) obejmuje dwa nadrzędne cele prawodawstwa w zakresie chemikaliów: zapobieganie szkodom dla ludzi i planety powodowanym przez niebezpieczne chemikalia i ich toksyczne skutki oraz wspieranie przemysłu EU w produkcji bezpiecznych i zrównoważonych chemikaliów.
Jako jedno z działań CSS, Europejska Agencja Środowiska (EEA), Europejska Agencja Chemikaliów (ECHA) i Komisja Europejska (KE). Opracowały ramy wskaźników dotyczących chemikaliów, aby wspierać te cele. Celem tych ram jest monitorowanie czynników i skutków zanieczyszczenia chemicznego oraz pomiar skuteczności przepisów dotyczących chemikaliów.
Platforma ma pulpit nawigacyjny online dostępny tutaj:
ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) 2024/858 z dnia 14 marca 2024 r.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) NR 1223/2009 obejmuje regulacje dotyczące wielu składników, takich jak kopolimer styren/akrylan. Wprowadza również ograniczenia dotyczące soli sodowej kopolimeru styren/akrylan i innych substancji, stosowanych w produktach kosmetycznych.
Badania Komitetu Naukowego ds. Bezpieczeństwa Konsumentów w sprawie bezpieczeństwa nanomateriałów w produktach kosmetycznych wykazały, że w/w nanomateriały mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia konsumentów, jeśli zostaną wykorzystane jako składnik w produktach kosmetycznych.
Zastosowanie hydroksyapatytu w produktach kosmetycznych
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2024/869
z dnia 13 marca 2024 r.
w sprawie zmiany dyrektywy 2004/37/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Rady 98/24/WE w odniesieniu do wartości dopuszczalnych dla ołowiu i jego związków nieorganicznych oraz dla
Po raz pierwszy Parlament Europejski przyjął nowe limity narażenia na diizocyjaniany.
