Konsument

Produkty przeznaczone dla konsumentów oraz ich opakowania zawierają bardzo różne substancje chemiczne. W większości są one nieszkodliwe dla zdrowia, ale mogą zdarzyć się wyjątki.

Skorzystaj z prawa do informacji

Każdy konsument ma prawo zostać poinformowany o zawartości niebezpiecznych substancji chemicznych w przedmiotach, które kupuje. Istnieje lista substancji wzbudzających szczególne duże obawy (SVHC) sporządzona przez Europejską Agencję Chemikaliów, tzw. lista kandydacka. Obecnie lista kandydacka liczy 181 pozycji i jest cały czas uzupełniana. Zgodnie z rozporządzeniem REACH konsument ma prawo zapytać dostawcę o zawartość substancji SVHC w jego produktach, a dostawca ma obowiązek udzielić nieodpłatnie odpowiedzi w ciągu 45 dni. Prawo do informacji dotyczy określonych grup produktów (wyrobów). Należą do nich na przykład: meble, obuwie, tekstylia, sprzęt sportowy, zabawki lub urządzenia elektroniczne. Przepis ten nie ma zastosowania do mieszanin takich jak: kosmetyki, farmaceutyki, farby, detergenty lub środki spożywcze.

Jak poprosić o informacje?

Konsument ma możliwość zażądania informacji bezpośrednio w sklepie, w którym kupił produkt lub poprosić producenta / importera produktu. Najlepiej jest zwrócić się o podanie informacji w formie pisemnej. W celu uzyskania wszystkich niezbędnych danych zalecamy, aby w pisemnym wniosku:

  • zawsze podawać tytuł / opis produktu, który cię interesuje;
  • sprecyzować, że jesteś zainteresowany otrzymaniem informacji o tym, czy jakakolwiek substancja z listy kandydackiej SVHC jest obecna w wyrobie lub jego opakowaniu.

Prześlij swoją prośbę, odwołując się do źródeł i przepisów, które mówią o powyższym prawie do informacji (strona internetowa ECHA) oraz odpowiednich obowiązkach dostawców w ramach REACH.

Zgodnie z art. 33 ust. 2 rozporządzenia REACH dostawca / producent / importer jest zobowiązany do dostarczenia dodatkowych informacji o produkcie w ciągu 45 dni, jeśli obecna jest którakolwiek z substancji SVHC.

Jakie informacje powinien uzyskać konsument?

REACH wymaga od dostawców / producentów / importerów informacji o bezpiecznym korzystaniu z dostarczonych produktów. Informacja ta musi zawierać co najmniej nazwę niebezpiecznej substancji zawartej w produkcie. Obowiązek ten dotyczy wyłącznie substancji wzbudzających szczególnie duże obawy, które występują w wyrobach w stężeniu powyżej 0,1% masy produktu.

Dostawcy nie muszą informować konsumentów o substancjach innych niż SVHC zawartych w wyrobach. Podobnie, nie ma potrzeby dostarczania informacji, gdy substancje SVHC są obecne w stężeniu poniżej 0,1% wagowo wyrobu. Mogą to zrobić na zasadzie dobrowolności.

Jak postępować, jeśli nie otrzymamy odpowiedzi?

Firmy są zobowiązane do dostarczenia informacji, jeśli ich produkty zawierają substancje wzbudzające szczególnie duże obawy. Powinny również informować klientów, gdy w ich produktach nie ma substancji SVHC. Różne badania pokazują jednak, że wielu dostawców wciąż nie zna swoich obowiązków i dlatego mogą mieć problemy z odpowiedzią na wniosek w określonym czasie. Zgłaszając swoje prawo do informacji faktycznie pomożesz im zwiększyć ich świadomość.

Jeżeli konsument nie otrzyma odpowiedzi, kolejnym krokiem jest dotarcie do właściwego organu odpowiedzialnego za egzekwowanie przepisów rozporządzenia REACH w ich państwie członkowskim.

Dodatkowe informacje:
Lista kandydacka
Organy odpowiedzialne za egzekwowanie REACH w Polsce
Obowiązki firmy

Przedsiebiorca