Protokół montrealski, wdrożony w 1989 r., miał na celu stopniowe wycofywanie chemikaliów szkodliwych dla warstwy ozonowej na całym świecie, skutecznie eliminując większość zastosowań, z wyjątkiem tych, które uznano za niezbędne. Uznając konieczność niektórych zastosowań, strony protokołu montrealskiego określiły szczegółowe kryteria definiowania niezbędnego zastosowania, wymagając, aby miało ono zasadnicze znaczenie dla zdrowia, bezpieczeństwa lub funkcjonowania społeczeństwa bez wykonalnych alternatyw. Niezbędne zastosowania dozwolone na mocy protokołu obejmowały różne sektory, takie jak medycyna, zastosowania laboratoryjne i straż pożarna, wraz ze środkami mającymi na celu zminimalizowanie ich wpływu. Chociaż protokół montrealski służy jako model zarządzania substancjami szkodliwymi, jego kryteria niezbędnego stosowania mogą nie mieć uniwersalnego zastosowania do wszystkich przepisów UE dotyczących chemikaliów.
II. JAKIE JEST KONKRETNE ZASTOSOWANIE, KTÓRE NALEŻY OCENIĆ?
III. OCENA, CZY UŻYTKOWANIE JEST NIEZBĘDNE DLA SPOŁECZEŃSTWA
IV. WARUNKI ZWIĄZANE Z DECYZJĄ W SPRAWIE NIEZBĘDNEGO ZASTOSOWANIA