W niniejszej sekcji przedstawiono wytyczne dotyczące przeprowadzania ocen w odniesieniu do kryteriów niezbędnego zastosowania, podkreślając potrzebę jasności procedur i procesów decyzyjnych w ramach odpowiednich przepisów. Chociaż te dwa kryteria niezbędnego zastosowania powinny być oceniane oddzielnie, mogą one wzajemnie na siebie wpływać w procesie oceny. Odfiltrowanie zastosowań innych niż niezbędne w oparciu o kryteria łączne pozwala na skuteczne podejmowanie decyzji i uproszczenie. Jeżeli zastosowanie nie spełnia jednego kryterium, można je uznać za nieistotne bez dalszej oceny pozostałego kryterium, co zwiększa efektywność. Aby jednak uznać, że zastosowanie jest niezbędne, muszą być spełnione oba kryteria, co podkreśla rygorystyczny charakter procesu oceny.
OCENA ZASTOSOWANIA
Ustrukturyzowana ocena składa się z dwóch kluczowych etapów:
1. ocena niezbędnego zastosowania substancji dla zdrowia i bezpieczeństwa; 2. funkcjonowanie społeczne i ocena dostępności rozwiązań alternatywnych.
Rozpoczęcie od kroku 2 może być czasami bardziej wydajne. Na etapie 1 pytania koncentrują się na tym, czy funkcja techniczna substancji ma kluczowe znaczenie dla produktu końcowego i czy spełnia ona określone kryteria dotyczące zdrowia, bezpieczeństwa lub znaczenia społecznego. Krok 2 polega na zbadaniu dostępności akceptowalnych rozwiązań alternatywnych. W zależności od udzielonych odpowiedzi zastosowanie może zostać uznane za nieistotne, niewymagające dalszej oceny lub niezbędne, wymagające ustalenia warunków.
I. PRZEGLĄD KONCEPCJI NIEZBĘDNEGO ZASTOSOWANIA W PROTOKOLE MONTREALSKIMII.
II. JAKIE JEST KONKRETNE ZASTOSOWANIE, KTÓRE NALEŻY OCENIĆ?
IV. WARUNKI ZWIĄZANE Z DECYZJĄ W SPRAWIE NIEZBĘDNEGO ZASTOSOWANIA