W 2016 r. właściwy francuski organ złożył do Europejskiej Agencji Chemikaliów wniosek o zaklasyfikowanie dwutlenku tytanu jako substancji rakotwórczej. W kolejnym roku Komisja Europejska przyjęła Rozporządzenie 2020/2017 (14 ATP do CLP) w konsekwencji opinii Komitetu ds. Oceny Ryzyka (RAC) klasyfikującej dwutlenek tytanu jako czynnik rakotwórczy kategorii 2.
Podmioty chemiczne wniosły do Sądu skargi o stwierdzenie częściowej nieważności rozporządzenia 2020/217. W orzeczeniu Sąd stwierdził nieważność zaskarżonego rozporządzenia w zakresie, w jakim dotyczy ono zharmonizowanej klasyfikacji i oznakowania dwutlenku tytanu w postaci proszku o zawartości 1% lub więcej cząstek o średnicy aerodynamicznej nieprzekraczającej 10 μm.
Sąd uznał, że Komitet RAC popełnił oczywisty błąd w ocenie i stwierdził, że kwestionowana klasyfikacja i oznakowanie naruszyły kryterium, zgodnie z którym zakwalifikowanie substancji jako rakotwórczej może dotyczyć tylko substancji, której samoistna właściwość powoduje raka.
Decyzja ta jest bardzo ważna dla przemysłu, ponieważ dwutlenek tytanu jest powszechnie stosowany w produkcji farb i powłok, tworzyw sztucznych, papieru, a także w przemyśle kosmetycznym do produkcji kosmetyków przeciwsłonecznych. Można go znaleźć w papierze, kosmetykach, lekach, artykułach medycznych i produktach spożywczych.